Gözlerinden bellidir Cevriyem, sende kara sevda var

“Karakolda ayna var,
  Kız kolunda damga var,
  Gözlerinden bellidir Cevriyem
  Sende kara sevda var”

Bilmeyeniniz yok, değil mi? 

Oyunlara, filmlere, müzikallere konu olmuş meşhur Fosforlu Cevriye…

Cevriye bir hayat kadını… Annesiz, babasız büyümüş; geçimini önce çöp toplayarak, sonra bedenini satarak sağlamış bir kadın… Kaderi doğduğu andan itibaren belli olan biri.. Yaptıklarından asla utanç duymayacak kadar güçlü; “benim hiç namusum olmadı ki namusumu kaybedip namussuz olayım” diyecek kadar açık sözlü, annesini hiç tanımadığı için yıldızlardan geldiğine inanacak kadar hayalperest bir kadın… Asla yaşayamadığı çocukluğunu hep içinde barındıran bir yetişkin…

Fosforlu adının yaşadığı hayattan kaynaklandığı düşünülür genelde. Oysa bir komiserin yakıştırmasıdır. 

Ve bir gün Fosforlu aşık olur. Ona evini açan ama elini bile sürmeyen, neyin nesi olduğunu, ne iş yaptığını bilmediği bir adama. 

Galata’nın en ünlü fahişesi artık “gözlerinden belli olan” kara sevdaya tutulmuştur. Ve her kara sevda gibi mutlu sonla bitmez.

Fosforlu Cevriye Suat Derviş’in yarattığı müthiş karakter…

Suat Derviş’in asıl adı Hatice Saadet Baraner. Bir süre Almanya’da Berlin Konservatuvarı ve Edebiyat Fakültesi’nde okumuş. Türkiye’ye döndükten sonra Son Posta, Vatan, Cumhuriyet, Gece Postası gibi gazetelerde röportajları ve romanları yayınlanmış. Eşiyle birlikte toplumsal gerçekçiliğin ilk yayın organı sayılan “Yeni Edebiyat Dergisi”ni çıkartmış. 1944 yılında Türkiye Komünist Partisi üyesi olduğu için yargılanmış ve bir yıl hapse mahkum olmuş. Paris’e giderek on yıl orada yaşamış. Devrimci Kadınlar Birliği’nin kuruluşunda görev almış olağanüstü bir kadın.

İşte bu olağanüstü kadın,  “benim hiç namusum olmadı ki namusumu kaybedip namussuz olayım” diyen başka bir olağanüstü kadına hayat vermiş. 

Ve Fosforlu Cevriye bir kez daha kitapçılarda. Atilla Dorsay’ın önsözüyle… İthaki Yayınlarından… 26. Eylül’de…